ข้อได้เปรียบ:
1. หน้าจอสัมผัสแบบ capacitive จะต้องสัมผัสเบา ๆ เท่านั้น โดยไม่มีแรงกดดันใด ๆ เพื่อสร้างสัญญาณ
2. เดอะ หน้าจอสัมผัสแบบคาปาซิทีฟ ต้องการการสอบเทียบเพียงครั้งเดียวหรือไม่ต้องมีการสอบเทียบเลยหลังการผลิต และเทคโนโลยีความต้านทานจำเป็นต้องมีการสอบเทียบตามปกติ
3. สารละลายตัวเก็บประจุมีอายุการใช้งานยาวนาน เพราะในส่วนของ หน้าจอสัมผัสแบบคาปาซิเตอร์ ไม่จำเป็นต้องย้าย ในหน้าจอสัมผัสแบบต้านทาน ฟิล์ม ITO ด้านบนจะต้องบางพอที่จะยืดหยุ่นเพื่อที่จะโค้งงอลงเพื่อสัมผัสกับฟิล์ม ITO ด้านล่าง
4. เทคโนโลยีความจุจะดีกว่าเทคโนโลยีต้านทานในแง่ของการสูญเสียแสงและการใช้พลังงานของระบบ
5. ทางเลือกระหว่างเทคโนโลยี capacitive หรือเทคโนโลยี resistive ขึ้นอยู่กับวัตถุที่สัมผัสหน้าจอเป็นหลัก หากคุณสัมผัสด้วยมือ หน้าจอสัมผัสแบบคาปาซิเตอร์ก็เป็นตัวเลือกที่ดี หากคุณต้องการสัมผัสด้วยสไตลัส ไม่ว่าจะเป็นพลาสติกหรือโลหะ หน้าจอสัมผัสแบบต้านทานก็สามารถทำงานได้ หน้าจอสัมผัสแบบคาปาซิเตอร์สามารถใช้ปากกาสัมผัสได้ แต่ต้องใช้ปากกาสัมผัสพิเศษ
6. ประเภทตัวเก็บประจุแบบพื้นผิวสามารถใช้กับหน้าจอสัมผัสขนาดใหญ่ได้ และมีความสัมพันธ์กันต่ำ แต่ไม่สามารถรองรับการรู้จำท่าทางได้ในขณะนี้: ประเภทตัวเก็บประจุแบบเหนี่ยวนำส่วนใหญ่จะใช้สำหรับหน้าจอสัมผัสขนาดเล็กและขนาดกลาง และรองรับการจดจำท่าทาง
7. เทคโนโลยีตัวเก็บประจุทนต่อการสึกหรอ มีอายุการใช้งานยาวนาน และมีค่าบำรุงรักษาต่ำเมื่อผู้ใช้ใช้งาน ดังนั้นต้นทุนการดำเนินงานโดยรวมของผู้ผลิตจึงสามารถลดลงได้อีก
8. หน้าจอสัมผัสแบบคาปาซิทีฟสามารถรองรับเทคโนโลยีมัลติทัช ต่างจากหน้าจอสัมผัสแบบต้านทาน ตรงที่ตอบสนองช้าและไม่สวมใส่ง่าย
ข้อบกพร่อง:
1. ไม่เสถียร. วิธีการคัปปลิ้งคาปาซิเตอร์ได้รับผลกระทบโดยตรงจากอุณหภูมิ ความชื้น ความชื้นนิ้ว น้ำหนักร่างกายมนุษย์ และความแห้งของพื้นดิน การรบกวนของวัตถุภายนอกในพื้นที่ขนาดใหญ่ก็มีขนาดใหญ่เช่นกัน ส่งผลให้ผลลัพธ์ไม่เสถียร
2. อัตราข้อบกพร่องสูงกว่าหน้าจอต้านทาน กระจกที่บางมากบนพื้นผิวด้านนอกสุดมักจะมีคุณสมบัติต้านการเสียดสีได้ดีมาก แต่เทคโนโลยีนี้ต้องการให้ผลิตขึ้นภายใต้สุญญากาศ กระจกที่บางมากนี้มีความน่าจะเป็น 5% ที่จะเจาะผลิตภัณฑ์ให้โดน
3. อายุการใช้งานสั้นกว่าหน้าจอ Resistive (3 ปีสำหรับหน้าจอ Resistive และ 2 ปีสำหรับหน้าจอ capacitive)
